"Actuación Ecologíca y Modelo Agronomo en el Campo de Cartagena:
"Sembrar Agua. Cosechar Vida"
De:
Antonio Álvarez de Garmendia
Para:
La Administración, la Sociedad y el Futuro del Mar Menor
Lugar:
En la tierra del Campo de Cartagena
Fecha:
Diciembre 2025
1. PREÁMBULO:
UN GRITO DESDE LA TIERRA
No escribo estas líneas desde la frialdad de un despacho, sino con las botas manchadas de barro y el corazón encogido por el silencio de nuestra laguna.
La crisis del Mar Menor no es solo un fallo químico o un desajuste de nutrientes; es el síntoma final de una civilización que ha olvidado su lugar en la trama de la vida.
Hemos cambiado la complejidad perfecta de nuestros ecosistemas por la simplicidad suicida del monocultivo.
Lo que aquí presento no es solo un proyecto agrícola.
Es un acto de contrición y una propuesta de redención. Es la negativa rotunda a aceptar que la agricultura deba ser sinónimo de destrucción.
Según la ciencia de la complejidad (Scheffer et al., 2001), hemos empujado al sistema al abismo de la entropía. Yo propongo caminar en sentido contrario.
1.1. La concentración y nutrición del suelo:
El Amor Hecho Agricultura
Las nuevas formas de producción agraria nos enseñan que la agricultura no tiene por qué ser una guerra contra la naturaleza.
La Agricultura es el arte de acumular energía, de crear orden, de tejer complejidad y estoy de acuerdo con el pero para mí la agricultura es todo eso y mucho más.
Yo creo que no existe agricultura sin un compromiso presente y futuro a la tierra osea, hay que adaptarse al entorno sin modificarlo y potenciar, nutrir y mejorar el suelo para crear crecimiento de alimentos en sucesión, sin stress por productivo con 0 nitratos o sustancias de síntesis y la más alta calidad.
* De la Muerte a la Vida:
Mientras el modelo industrial arrasa, agota, desajusta y deja un desierto tras la cosecha, mi compromiso es dejar un suelo más rico, más negro y más vivo cada vez que recoja un fruto.
* Arquitectura de Luz:
No plantaré en un plano inerte. Imitaré la arquitectura del bosque mediterráneo, ocupando el espacio con estratos, con respeto, permitiendo que la Tetraclinis y el algarrobo abracen a la hortaliza.
Maximizaremos la fotosíntesis, que no es otra cosa que convertir la luz del sol en carbono líquido para alimentar la tierra (Jones, 2010).
* La Poda como Latido:
Cuando podamos, no generamos basura. Generamos un pulso. Liberamos hormonas de crecimiento que despiertan a la tierra, acelerando la sucesión natural, empujando la vida hacia adelante (Götsch, 1995) mi modelo integra esto y todas las formas estímulo del crecimiento vegetal en decrecimiento completo de insumos estimulación químicos o mecánicos.
1.2. Dignidad Campesina: El Modelo Social
Estoy contratado como cortador a destajo (régimen agrario especial) y se lo que es llenar 24 cajas de limones cada dia. Me niego a ser un operador en un paisaje vacío. Reivindico la figura del Campesino Consciente.
Siempre he tenido conciencia ecológica y he llegado a tomar esta decisión como una postura consciente personal, política y existencial de forma Consciente.
he pasado del activismo del ecologismo global a intentar crear un modelo posible y replicable.
Agricultura con Consciencia de Humanidad.
* Manos frente a Máquinas:
Sustituyo el veneno y el petróleo por conocimiento y esfuerzo humano planificado y honrado. Tecnificación biológica. Es volver a habitar el campo que hemos vaciado (Van der Ploeg, 2008).
* Tejido Humano:
En estas dos hectáreas no solo crecerán vegetales; crecerá comunidad. Dos personas trabajando dignamente con sus familias fijan población y generan más riqueza real que cien hectáreas industriales.
* Co-Responsabilidad:
Quien coma de esta tierra no será un cliente. Será un aliado. Un guardián que, con su cuchara, financia la protección y curación del paisaje.
2. EL COMPROMISO: "CERO NITRATOS"
Mi promesa es innegociable: Ni un solo gramo de nitrato saldrá de esta finca hacia el Mar Menor. ¿Cómo se logra esto? No con magia, sino cerrando los ciclos de la vida con rigor científico y respeto ancestral.
2.1. El Suelo como Vientre (La Trampa de Carbono)
El nitrógeno es fugaz, escapa con el agua. Solo el Carbono, la estructura de la vida, puede retenerlo. Mi estrategia es convertir el suelo en una esponja viva:
* Biochar (Carbón Vegetal):
Enterraremos carbón, como hacían las culturas amazónicas con la Terra Preta. Crearemos arrecifes microscópicos en el subsuelo donde los nutrientes queden atrapados, lejos del acuífero, disponibles solo para la raíz (Lehmann & Joseph, 2009).
* Humus, la Memoria del Suelo:
Transformaremos la materia orgánica en humus estable. Ese complejo arcillo-húmico es el abrazo físico que retiene la fertilidad y evita que el veneno llegue al mar (Magdoff & Van Es, 2009).
Y todo lo que vaya aprendiendo, pensando y probando con el fin de llegar una "homeostasis autónoma” del suelo.
Crear zonas de cultivo concentrando todo lo necesario para que la vida de surja y hacer un cultivo vegetal libre toxinas, respetuoso, hacer que el crecimiento vegetal sea un proceso consciente de búsqueda de los más altos estándares y de el más alto valor nutricional y condiciones organolépticas.
2.2. La Internet del Suelo.
No voy alimentar plantas como en la UCI con goteros químicos. Vamos a concentrarse en el cuidado y nutrición de la tierra.
* La Alianza Invisible:
Inocularé el suelo con los microorganismos de nuestros bosques sanos. Restauraré la red micorrízica, esa internet biológica que conecta raíz con nutriente sin pérdidas, sin lixiviados (Smith & Read, 2008).
* Salud Perfecta (Trofobiosis):
Una planta bien nutrida, remineralizada con polvo de roca, es una fortaleza inexpugnable. Como decía Chaboussou (1987), la plaga es solo el síntoma de nuestro mal manejo. Si nutrimos bien, los pesticidas son obsoletos.
3. PROYECTO PILOTO:
"EL BOSQUE COMESTIBLE DEL MAR MENOR"
3.1. El Escenario
2 Hectáreas en la zona de transición del Campo de Cartagena. Un trozo de tierra dónde poder vivir y cultivar.
Con agua que será usada y monitoreada con la precisión.
3.2. Lo que Pido (La Semilla de la Administración)
No pido una subvención para enriquecerme. Pido herramientas para demostrar que otro mundo es posible. Pido que la administración invierta en este "laboratorio de esperanza".
También pido medidas reales e inmediatas para la conservación y la protección del entorno. Una de las formas de hacerlo es esta. Mejor
3.3. El Fruto.
* Alimento:
Comida real, densa en nutrientes, medicina preventiva, social y nuevo modelo de crecimiento.
* Trabajo:
Dos familias viviendo dignamente de la tierra.
* Verdad:
Comunidad. Trabajo. Ecología y producción de alimentos y con los ingresos producto de su trabajo se puede vivir feliz y honradamente siendo guardián del paisaje.
4. EPÍLOGO: SEMBRAR EL FUTURO
Este documento no es un trámite burocrático. Es una declaración de intenciones. La recuperación del Mar Menor no vendrá de grandes obras de hormigón ni de tuberías faraónicas. Vendrá de la humildad. Vendrá de volver a poner las manos en la tierra con respeto.
Al apoyar este proyecto, ustedes no están financiando una explotación agraria. Están comprando un faro en la oscuridad. Están permitiendo que demostremos a mis vecinos, a mis compañeros agricultores, que se puede producir sin explotar los recursos y las personas. Que la única forma Ecoherente que se puede vivir del campo, es regenerándolo.
La Naturaleza es la Naturaleza y la existencia es la forma consciente y respetuosa de estar con ella.
Es hora de dejar de luchar y empezar a bailar con la tierra.
Es hora de sembrar agua
y cosechar futuro.
Nota:
Estoy desarrollando el proyecto de y resumen ejecutivo en distintas áreas (Ecológica, Agraria, Laboral, Social. Empresarial) y creando la estructura económica del proyecto.
🌿
REFERENCIAS
(Mis Maestros)
La Naturaleza.
WWF.
Club "Los Linces"
ANSE
Movimiento Ecologista de la Región de Murcia
Eguzki
Atomcraft? Nein danke
Gregorio Torrecillas (Gori)
y muchas personas más, gente sencilla que entiende la Ecología y la agricultura porque la práctican.
Otros:
* Altieri, M. A. (2002). Agroecology: The science of natural resource management.
* Andrade, D., & Pasini, F. (2017). Vida en Sintropía.
* Chaboussou, F. (1987). Plantas enfermas por el uso de agrotóxicos: La teoría de la trofobiosis.
* Götsch, E. (1995). Break-through in agriculture.
* Jones, C. (2010). Liquid carbon pathway.
* Lehmann, J., & Joseph, S. (Eds.). (2009). Biochar for environmental management.
* Magdoff, F., & Van Es, H. (2009). Building soils for better crops.
* Scheffer, M., et al. (2001). Catastrophic shifts in ecosystems.
* Smith, S. E., & Read, D. J. (2008). Mycorrhizal symbiosis.
* Van der Ploeg, J. D. (2008). The new peasantries.
© Antonio Álvarez de Garmendia
aadgpolitica@gmail.com
Poeta. Activista. Actor y director. Agricultor Consciente.
Todos los derechos reservados. Prohibida la reproducción total o parcial sin autorización expresa del autor.
بيان الفلاحة البيئية والمشروع التقني
"العمل البيئي والنموذج الفلاحي في حقول قرطاجنة: نزرعوا الماء، ونحصدوا الحياة"
من: أنطونيو ألفاريز دي غارمينديا
إلى: الإدارة، المجتمع، ومستقبل "مار مينور" (البحر الصغير)
المكان: في أرض حقول قرطاجنة
التاريخ: دجنبر 2025
1. مقدمة: صرخة من قلب الأرض
ماكنكتبش ليكم هاد السطور من مكاتب باردة، ولكن كنكتبها وصباطي عامر بالغيس (الطين) وقلبي كياكلني على السكات اللي خيّم على البحيرة ديالنا.
الأزمة ديال "مار مينور" ماشي غير غلط كيميائي؛ هي دليل على أننا نسينا بلي حنا جزء من هاد الطبيعة. بدلنا التعقيد الرباني اللي كاين في البيئة بنظام فلاحي كيدمر راسو براسو.
هادشي اللي كنقدم ليكم ماشي غير مشروع فلاحي، هو اعتراف بالخطأ وطريق للتوبة. هو رفض قاطع لفكرة أن الفلاحة خاص تكون مرادف للخراب. العلم كيقول بلي دفعنا النظام للهاوية، وأنا كنفترح نتمشاو في الطريق المعاكس.
1.1. قوة الأرض وتغديتها: الفلاحة هي الحب
الفلاحة الجديدة كتعلمنا بلي الفلاحة ماشي حرب ضد الطبيعة. الفلاحة هي الفن ديال جمع الطاقة، وبناء النظام، ونسج الحياة. بالنسبة ليا، هي التزام مع الأرض: نتأقلموا مع البيئة بلا ما نخسروها، ونغديوا التراب باش يعطينا الماكلة بلا ستريس، بزيرو (0) نترات وبأعلى جودة.
- من الموت للحياة: في الوقت اللي النظام الصناعي كيهلك الأرض ويخليها صحرا، الالتزام ديالي هو نخلي التراب كحل، حي، وغني كتر ملي لقيتو.
- هندسة الضوء: ما غاديش نزرع في أرض ميتة. غادي نقلد الغابة المتوسطية، ونزرع طبقات اللي فيها الشجر (بحال الخروب) كيعنق الخضرة. غادي نستافدو من الشمش باش نغديوا الأرض بالكربون السائل.
- الزبيرة كدقة قلب: فاش كنزبروا الشجر، ما كنلوحوش الزبل، بل كنحركوا الحياة في الأرض ونعاونوها تطور بسرعة (بمنهجية إرنست غوتش).
1.2. كرامة الفلاح: النموذج الاجتماعي
أنا خدام "باطرون" (مياوم بقطعة الأرض) وعارف شنو هي تعمر 24 صندوق د الليمون كل نهار. ما بغيتش نكون مجرد آلة في خلا قفار. كنطالب بقيمة "الفلاح الواعي".
هاد القرار ديالي هو موقف شخصي، سياسي ووجودي. انتقلت من النشاط البيئي العالمي لتطبيق نموذج حقيقي وممكن.
- اليدين بدل الماكينات: كنبدل السم والمازوط بالعقل، بالمعرفة، وبالجهد ديال بنادم الشريف.
- النسيج البشري: هاد الجوج هكتارات ما غادينش يعطيو غير الخضرة، غادين يبنيوا مجتمع. جوج عائلات عايشين بكرامة كينفعوا البلاد كتر من 100 هكتار ديال الفلاحة الصناعية.
- المسؤولية المشتركة: اللي كياكل من هاد الأرض ماشي "كليان"، هو شريك وحارس للطبيعة.
2. الالتزام: "زيرو نترات"
الوعد ديالي ما فيهش النقاش: حتى غرام واحد ديال النترات ما يخرج من هاد الضيعة لـ "مار مينور". كيفاش؟ ماشي بالسحر، ولكن بالعلم واحترام قوانين الحياة.
2.1. التراب هو الكرش (فخ الكربون)
النيتروجين كيهرب مع الما، ولكن الكربون هو اللي كيشدو. الخطة ديالي نرد الأرض بحال "بونجة" حية:
- البيوشار (الفحم النباتي): غادي ندفنوا الفحم في الأرض باش نخلقوا "عروق" مجهرية كتشد المواد المغذية بعيد على الفرشة المائية.
- الدبال (Humus): غادي نردوا المادة العضوية دبال مستقر، هو اللي كيشد الخصوبة ويمنع السموم توصل للبحر.
2.2. "إنترنيت" التربة
ما غاديش نعلف النباتات بالسيروم الكيميائي. غادي نتهلا في الأرض وهي تخلصني:
- التحالف الخفي: غادي نزرع في التربة كائنات مجهرية من الغابات الصحيحة، باش نرجعوا الشبكة ديال "الميكوريزا" اللي كتوصل الماكلة للجذور بلا ضياع.
- الصحة الكاملة: النبتة اللي شبعانة مواد طبيعية كتكون قوية ضد الأمراض. كيف قال "شابوسو": الحشرة هي غير علامة بلي الفلاح ما عرفش يتهلا في النبتة.
3. المشروع التجريبي: "الغابة المأكولة لمار مينور"
- المكان: 2 هكتارات في منطقة حقول قرطاجنة. أرض للعيش وللخدمة.
- شنو كنطلب (دعم الإدارة): ما كنطلبش الدعم باش نغنى، كنطلب الوسائل باش نبين بلي عالم آخر ممكن. كنطلب من الدولة تستثمر في هاد "مختبر الأمل".
-
الثمرة:
- ماكلة: حقيقية، صحية، ودوا للذات.
- خدمة: جوج عائلات عايشين بكرامة.
- حقيقة: مجتمع، خدمة، وبيئة. نعيشو فرحانين وحنا كنحميو بلادنا.
4. خاتمة: نزرعوا المستقبل
هاد الورقة ماشي مجرد إجراء إداري، هادي راها صرخة قلب. الإنقاذ ديال "مار مينور" ما غاديش يجي بالسيما والقوادس الكبار، غادي يجي بالتواضع وبالرجوع للأرض بالاحترام.
فاش كدعموا هاد المشروع، ما كتدعموش غير ضيعة، كتدعموا منارة في الظلام. كتعطيونا الفرصة نبينوا للجيران وللفلاحة بلي نقدروا نتجوا بلا ما نستغلوا الأرض ولا بنادم.
الطبيعة هي الأصل، والوجود هو نكونوا معاها واعيين ومحترمين.
جا الوقت باش نحبسوا الحرب مع الأرض ونبداو نرقصوا معاها.
جا الوقت باش نزرعوا الما.. ونحصدوا المستقبل.
🌿 المراجع: (أساتذتي)
الطبيعة، WWF، جمعية ANSE، وحركات الدفاع عن البيئة، وناس بسطاء كيمارسوا الفلاحة الحقيقية كل نهار.
Comentarios
Publicar un comentario